Opnieuw mijn draai vinden

 Iedereen heeft dingen die hij/zij leuk vindt of doelen die hij/zij zou willen behalen. Of dat nou privé of op carrière gebied is. Ook ik heb jarenlang twee dromen gehad en ik werkte er naartoe om deze waar te maken. Maar hoe ga je ermee om als je dat eindelijk bereikt hebt, je dolgelukkig bent en het valt dan ineens weg? Hoe vind je dan weer (opnieuw) je draai?

Vanaf dat ik klein was wist ik al wat ik wilde doen. Hoe de weg ernaar toe eruit zou zien, dat wist ik niet, maar waar ik wilde eindigen wist ik precies. Tijdens de middelbare school begon ook die weg ernaartoe meer vorm te krijgen. Ik maakte bepaalde keuzes (HAVO ipv VWO), omdat ik wist dat ik toch niet naar de universiteit wilde en dat wat ik graag wilde doen geen universitaire opleiding nodig had. Na de HAVO ben ik een HBO opleiding gaan doen. Ik was 1) nog te jong om te solliciteren voor mijn droombaan en 2) ik wilde wel aan mezelf bewijzen dat ik een HBO opleiding kon afronden. Tijdens de opleiding heb ik nog wel getwijfeld. Vond ik dit óók niet leuk en zou ik dit misschien als werk willen doen? Maar de gedachte dat ik dat tot mijn pensioen zou doen beangstigde me en bevestigde juist weer dat ik nog steeds wilde doen wat ik als klein meisje bedacht had. Want dat dan was? Ik wilde later ‘vliegen’. Ik wilde stewardess worden. Ik wist al sinds kleins af aan dat ik dat wilde en dat ik dat ook bij KLM wilde doen. Punt.

In mijn latere tienerjaren kwam er ook een andere droom bij. Ik wilde héél graag een keer voor een lange tijd naar het buitenland. Een jaar in het buitenland op school zitten leek me wel wat, maar bij nader inzien was dat het toch niet helemaal. Wat me wel heel erg trok was ergens wonen en reizen en tevens sprak Australië me heel erg aan. En eigenlijk bleek dat de perfecte combi! Tijdens mijn HBO opleiding viel het kwartje. Ik wilde afstuderen, dan naar Australië en daarna bij KLM werken. Zo gezegd zo gedaan!

Ik studeerde af, werkte nog een tijdje om wat geld te sparen en stapte toen op het vliegtuig naar Australië. Ik beleefde het meest bijzondere jaar ooit, leerde onwijs leuke mensen kennen en zag de gaafste en mooiste plekken. Ook leerde ik steeds meer over mezelf. Wie ik was, wat ik leuk vind.. Ik ging nog eens over mijn ‘droomplan’ en ja, dit was nog steeds zoals ik het wilde. Ik was gelukkig met hoe het was en wat mijn toekomstplannen waren en er 100% van overtuigd dat het me allemaal zou lukken.

De timing kon niet perfecter: een week na mijn terugkomst uit Australië stond die gewilde vacature online bij KLM. Ik greep mijn kans, ging fluitend door de sollicitatierondes heen en werd aangenomen. Helaas werd de begindatum wat uitgesteld, maar dat mocht de pret niet drukken. Een jaar later begon ik dan echt aan de basiscursus en na een maand lang zwoegen verdiende ik mijn wing. Ik had bereikt wat ik wilde en ik wilde er niet meer weg. Ik vloog een jaar lang naar de leukste plekken, ontmoette elke week weer nieuwe leuke mensen, maakte bizarre dingen mee, ben ziek geweest van de vermoeidheid, maar ik vond het perfect. Het plaatje klopte gewoon. Om het te toppen werd me ook een vast contract aangeboden en ik kon mijn geluk niet op. Maar toen kwam COVID-19..

Ik verloor mijn droombaan.

Bij de pakken neerzitten zit niet in mij, dus ik ging op zoek naar een andere baan. Die vond ik, het is natuurlijk in de verre verste niet te vergelijken met wat ik eerst had, maar ik heb inkomen en daar ben ik dankbaar voor. Nu zijn we echter een paar maanden verder en ik loop tegen mezelf aan. Ik weet dat ik linksom of rechtsom écht wel weer een keer de lucht in ga en mag doen wat ik leuk vind. Daar ben ik heilig van overtuigd. De vraag is echter wanneer? Ik heb geen aftelkalender, geen idee wat de tijd is die ik moet overbruggen en dat is moeilijk. Hoewel ik heel positief ingesteld ben, ben ik op een punt gekomen dat ik die positiviteit echt uit mijn tenen moet halen.

Doordat ik niet weet hoe lang deze te overbruggen tijd is, moet ik alles opnieuw gaan bedenken. Wat vind ik leuk? Waar haal ik mijn energie uit? Waar word ik gelukkig van? En COVID-19 maakt dat verdomd moeilijk. Want wat doe je als eigenlijk alles wat je zo onwijs leuk vind, nu tegengehouden wordt door iets waar je geen invloed op hebt? Het gezegde dat je alles kunt doen wat je leuk vindt, zo lang je er maar voor werkt, gaat nu niet meer op.

Terug bij af.

Mijn positiviteit en energie hebben een flinke klap gehad. Zoals een vriendin laatst zei toen ik mijn fotoboek liet zien: het is net alsof je flink liefdesverdriet hebt en ik vóél het gewoon aan je en voel zo met je mee. We hebben denk ik allemaal wel eens liefdesverdriet gehad en als je even terug gaat naar toen, hoe je je toen voelde, dan weet je weer hoe het is om even flink in zak en as te zitten en even niet zo happy te zijn. Je weet dat ‘het wel goed komt’, maar je weet ook dat daar flink wat tijd overheen gaat voor het zover is. En daar ben ik nu. Ik verloor iets waar ik zo gepassioneerd voor was. Iets wat niet alleen werk was, maar ook mijn levensstijl dusdanig beïnvloedde, dat ik het nu elke dag merk en voel. En als je je droombaan hebt gehad, dan voelt alles daarna als ‘terug bij af’.

Opnieuw mijn draai vinden

Ik ben dankbaar dat ik beide dromen die ik ooit had (en heb) al heb mogen waarmaken en ik denk dat ik ook in mijn handjes mag klappen dat dat allebei gewoon al gelukt was vóór mijn 25e. Maar helaas heb je niet alles zelf in de hand en moet je soms ook weer wat stappen terug. Op dit moment ga ik dus opnieuw bij mezelf ten rade wat ik nu graag doe, wat ik leuk vind en waar ik energie van krijg. Wetende dat het écht maar tijdelijk is. De vraag is hoe lang ‘tijdelijk’ is en die kan ik denk ik pas beantwoorden als het zover is.

Heb jij ooit zoiets meegemaakt? Heb jij tips voor mij hoe ik mijn draai weer kan vinden? Wellicht een leuke werk suggestie?

Lots of love,
Justine

Follow me on Bloglovin’ – Twitter – Instagram – Pinterest – Facebook