Mensen ontmoeten en vrienden maken als je op reis bent

“Het is eigenlijk net als speeddaten, elke keer weer hetzelfde riedeltje”. Ik zei het gisteren nog tegen een meisje dat ik die dag ontmoette, met wie ik een dagje op pad ging. We praatten over vrienden maken in het buitenland en dat was mijn conclusie. Het is namelijk best een bijzonder iets, mensen ontmoeten wanneer je op reis bent. 

“The au pair community”
Ik stond er een paar maanden terug al van versteld hoe onwijs veel mensen ik tot nu toe al heb leren kennen en hoe mega makkelijk dat eigenlijk is gegaan. Ik heb natuurlijk in mijn voordeel dat ik hier als au pair werk en dat is alleen al een soort community op zich. Hier in Perth vind je namelijk ontzettend veel au pairs. Hoe je ze vindt? Nou, eigenlijk heel simpel.. Via je au pair familie, die kennen meestal ook wel andere families met een au pair. Of via Facebook, wat gaat er tegenwoordig níét via Facebook? En zelfs als dat niet werkt hoef je eigenlijk alleen maar dingen te doen met je kids. Ik ben al wel eens andere au pairs tegen gekomen in een park. Je herkent ze meestal wel: ze lijken meestal niets op de kinderen, lijken te jong om zelf al (meerdere) kinderen te hebben, spreken met een accent of zijn meestal alleen. (Moeders die met kinderen naar het park komen, komen meestal in een soort clique, heb je dat ook alvast geleerd.) En via die au pairs die je dan leert kennen, leer je meestal ook weer andere au pairs kennen en zo is het cirkeltje snel rond.

Anyhow, het voordeel van het ontmoeten van andere au pairs, is dat je weet dat zij ook een tijdje in dezelfde stad blijven. Je kunt dus echt vriendschappen opbouwen en elkaar goed leren kennen. Zo heb ik een aantal vriendinnen ontmoet hier die ik nog steeds spreek, ondanks dat zij al thuis zijn. Ik heb immers ruim 4/5 maanden met sommige meiden opgetrokken en je deelt toch wel lief en leed samen.

Het is echt zó makkelijk, zo lang je er maar voor open staat
Ik heb het geluk gehad dat ik oprechte goede vriendschappen kon opbouwen, wat in mijn ogen echt het voordeel is van langer op één plek zijn. Niet alleen heb ik au pairs leren kennen, maar ook via mijn host family en doordat ik hier hockey speelde heb ik hele lieve mensen leren kennen. Maar zelfs als je alleen een dagje weg wil of een keer een koffie wil drinken met iemand, het is zó makkelijk om mensen te leren kennen. – wat ik grappig genoeg in Nederland eigenlijk zelden deed, want he, dat is best wel uit je comfortzone – Plaats een berichtje op Facebook en je hebt zo een aantal berichten in je inbox. Wees wel weer bereid om te ”speeddaten”, want dat is het eigenlijk wel. De vragen “waar kom je vandaan?”, “wat zijn je reisplannen?”, “hoe lang ben je al hier/in Australië?” “wat voor werk doe je hier?” en “voor hoeveel kinderen zorg je?” zijn inmiddels standaard en kan ik nu wel dromen. Toch probeer ik er altijd een wat meer een spannender gesprek van te maken (zo ver dat kan), want na 10 keer hetzelfde gesprek gehad te hebben, ben ik er nu wel klaar mee. Dat is ook wel een van de redenen dat ik na een tijdje gestopt ben met andere au pairs te leren kennen. Ik had een paar toffe mensen om mij heen en dat vond ik wel prima zo. Wéér dat riedeltje opdreunen, daar had ik geen zin meer in. Het is stiekem namelijk echt heel erg energie vretend om steeds opnieuw nieuwe mensen te leren kennen.

Ik weet dat ik immers straks als ik ga reizen nog veel veel meer mensen zal ontmoeten. Ik heb hier al een paar keer een roadtrip gedaan en dat is zo vet, maar ook zo intens. Degene met wie je reist leer je allereerst vet goed kennen, maar daarnaast kom je ook altijd mensen onderweg tegen. Bij die ene hotspot, bij de campingkeuken, in het hostel, als je vraagt of iemand even een foto wil maken..

Toch stiekem wel heel bijzonder
Deze post is tot nu toe eigenlijk heel anders dan ik van te voren in gedachten had. Eenmaal aan het typen liet ik mijn gedachten er een soort van op los. Maar waar ik eigenlijk (ook) naar toe wil, is dat het echt mega bijzonder is.  Ja, het is vermoedend om steeds opnieuw jezelf voor te stellen. Ja, het kost veel energie en tijd, zeker als uiteindelijk blijkt dat je toch niet zo klikt met diegene. Maar hoeveel gave verhalen ik gehoord heb van anderen, hoeveel lieve mensen ik heb leren kennen, hoeveel oprechte vrienden ik hier heb gemaakt.. Je deelt toch een gemeenschappelijke passie (reizen) en om een of andere reden is dat al genoeg om mensen bij elkaar te brengen. Daarnaast deel je ook bepaalde momenten samen, bepaalde emoties, misschien zelfs wat persoonlijke gedachten. Je leert elkaar veel sneller en intenser kennen eigenlijk. Dat alles is toch wel echt een dikke vette bonus aan mijn reis tot nu toe. Hoe bijzonder is het dat ik al kan zeggen dat ik vrienden heb uit Canada, Zweden, USA, Duitsland, Zwitserland en uiteraard Australië. En ja, ik ben echt van plan deze mensen nog eens te gaan opzoeken in hun hometown. Want he, dat slaapadresje is al geregeld ;)

Heb jij vrienden uit/in het buitenland?

Lots of love,
Justine

Follow me on Bloglovin’ – Twitter – Instagram – Pinterest – Facebook