Huisje, boompje, Dobby

Meet Dobby <3 Inmiddels alweer 3 weken bij ons, maar ik wilde hem toch middels een eigen post aan jullie voorstellen..

Op vrijdag 26 februari namen we Dobby mee naar huis. We waren al een aantal keer bij de fokker geweest, maar wisten pas een week van te voren welke pup we daadwerkelijk zouden krijgen. We hadden wel onze voorkeur uitgesproken en Dobby was er een van. YAY! Op de dag dat we hem mochten ophalen waren er van de 9 pups nog maar 2 over, alle anderen waren al opgehaald. Dat was wel even gek en je merkte aan de 2 laatste ook wel dat ze hun broertjes en zusjes misten. Eigenlijk is dat ook wel een heel gek iets, dat je een pup zo bij zijn mama en broertjes en zusjes weghaalt. Maar gelukkig is Dobby in een héél warm nestje thuisgekomen <3

Nog even wennen..
De eerste dag(en) waren spannend en moest hij heel erg wennen. We hebben de eerste dag echt de tijd genomen en rustig aan gedaan. In het begin vond hij het echt wel spannend, zat ‘ie veel onder de bank, maar aan het eind van de middag lag hij al rustig in het midden van de kamer te slapen. De dagen erna hadden we ook niets gepland, maar hem wel een paar nieuw plekjes laten zien: een stuk van de straat en plantsoen, langs de dierenarts om kennis te maken, dat soort dingen. Ook voorzichtig laten wennen aan andere mensen. Gelukkig vindt hij mensen super leuk en weet hij al goed dat hij aandacht (aaien, spelen, etc) krijgt. Andere honden vond hij de eerste keren doodeng. We hebben hem toen opgepakt, van een afstandje laten kijken en dan op zijn tempo laten snuffelen en inmiddels weet hij dat andere honden óók heel leuk (kunnen) zijn*.

*Natuurlijk zijn we daar wel nog voorzichtig mee ivm entingen.

Thuiskomen
Inmiddels is meneer al helemaal gewend. Hij kent het huis, de geluiden, herkent het geluid van traplopen en de deur open doen, weet waar hij mag plassen en poepen en waar zijn bedje staat. Ook is hij helemaal gek op ons, wat echt super leuk is om te ervaren. Als één van ons thuis komt, of zelfs alleen een klein poosje boven is geweest, dan staat hij te springen als je binnenkomt. Het liefst slaapt hij op schoot of naast je. Alleen zijn kan hij nog niet echt, slechts een paar minuutjes. Gelukkig is dat ook nog niet echt nodig; Mike werkt full time thuis en ik werk parttime of kan hem mee naar kantoor nemen. Toch is het goed om dat te trainen, dus daar zijn we wel mee bezig.

Wat we nog wel lastig vinden zijn de nachten. Het is een pup, dus die kan zijn plas nog niet zo lang ophouden. Ook is het wennen: van een nestje van 9 met mama, naar alleen slapen. Om die redenen sliepen we de eerste 2 weken beneden op de bank, in de buurt van Dobby. Langzaamaan zagen we dat het iets beter ging, maar er waren ook dagen bij dat hij bijna elk uur wakker werd en piepte. Slapeloze nachten dus. Na 2 weken kregen wij een nieuw bed en we besloten dat dat het moment was om het ook anders te doen. We slapen nu al ruim een week boven in bed en het gaat een stuk beter. Dobby gaat meestal rond 10 slapen, wordt rond 12 wakker voor een plasje en slaapt dan van 12 tot 5 door. Om 5 uur is het dan meestal feest. Dan moet ‘ie plassen, maar daarna wil hij niet terug naar bed. We hebben hem een paar keer mee naar de slaapkamer genomen, daar sliep hij dan wel door. Nu is het weekend en gaan we weer een stapje verder: piepen of niet. Scheelt in ieder geval dat het weekend is, minder erg voor de buren. Anyway: wish us good luck haha!

Super intelligent
Een van de redenen dat we een toller (volledige naam: Nova Scotia Duck Tolling Retriever) wilden, is omdat dit ras onwijs slim is. Interactie vinden we belangrijk, net als een goed getrainde hond. Dat gaat met Dobby wel lukken! Binnen een paar dagen kende hij zijn eerste commando’s al. Inmiddels kent hij zit, laag, poot, high five, spin, bed, stop, nee, blijf, kom en los al. Natuurlijk de een wat beter dan de ander en vaak gaat het ook gepaard met ‘zin hebben’, maar over het algemeen luistert hij super goed. Super leuk om te zien!

Extra informatie over dit ras: tollers zijn van nature werkhonden en werden vroeger gebruikt om eenden uit het water te lokken en na het schot te apporteren. Deze rashonden hebben dus van nature een grote ‘will to please’, zijn intelligent en zijn graag actief bezig.

3 weken thuis
Inmiddels is hij al 3 weken bij ons en we zien enorme groei! We zien groei in zijn gedrag, hij leert snel, is op zijn gemak, nieuwe omgevingen kan hij steeds beter hebben en de auto vindt hij al minder eng. Ook is hij overdag wat rustiger en kan hij ook zichzelf al beter vermaken. Toch wel handig als je ook gewoon moet werken, thuis of niet. Ook zien we letterlijke groei. Hij is echt al zoveel groter geworden en al ruim een kilo zwaarder dan toen hij net bij ons was. Zijn pootjes zijn langer en zijn kontje wat dunner. Gelukkig is hij nog steeds net zo cute!

Al met al zo zo zo blij met Dobby. Het is zo’n schatje! Hij is grappig, zorgt voor vermaak in huis – ik verveel me geen seconde meer – hij knuffelt graag en steelt iedereen zijn/haar hart. Hoewel hij soms nog irritant kan zijn, ben ik (en Mike ook) helemaal verliefd. We kunnen nu al niet meer zonder hem. Dobby, ik hoop dat je nog heel lang bij ons mag blijven <3

Mocht je het leuk vinden meer van Dobby te zien, we hebben een Instagram gemaakt: @tollerdobby.

Heb jij een huisdier?

Lots of love,
Justine

Follow me on Bloglovin’ – Twitter – Instagram – Pinterest – Facebook