3 dingen die ik heb geleerd sinds ik in het buitenland woon

 Ik durf best te zeggen dat ik mezelf goed ken en weet hoe ik in elkaar steek. Echter, elke ervaring leert je weer wat nieuws. Vooral een tijdje in het buitenland wonen is goed voor je. Zoals vele mensen dan ook zeggen “dan kom je jezelf pas echt tegen”. Dus bij deze, vandaag 3 dingen die ik heb geleerd sinds ik in Australië woon. 

♥ Wat voor mensen ik om me heen wil
Hoe vaak leer je thuis nou echt nieuwe mensen kennen en ga je actief op zoek naar nieuwe vrienden? Als je in je thuisland bent, omringd met vrienden en familie, in de stad of dorp waar je waarschijnlijk al langer woont, dan is het niet heel vanzelfsprekend dat je actief op zoek gaat naar nieuwe vrienden. Je hebt immers al een leuk stel mensen om je heen. Zo nu en dan ontmoet je nieuwe mensen door je werk, waar je woont, wat voor sport je doet, school, waar je uitgaat, etc, maar geloof me, dat is toch echt heel anders dan wanneer je op reis mensen leert kennen.

Om het even persoonlijk te houden, een voorbeeldje… Toen ik hier kwam wonen (ik woon/werk in Perth als au pair) kende ik helemaal niemand. Mijn host familie kende wel wat andere families met au pair, dus zo leerde ik weer nieuwe mensen kennen, maar stiekem klikte het niet met allemaal. Maar.. alleen is ook maar alleen en zeker als je ergens toch een aantal maanden blijft. Ik postte op Facebook – in een van de au pair Perth groepen – dat ik net was aangekomen in Perth, waar ik woonde en of iemand zin had om een drankje te doen ofzo. Binnen een uur had ik al 15 reacties en PM’s in mijn inbox. Aangezien je op basis van een FB profiel niet kan raden of het klikt met een persoon ga je dan toch meestal wel wat doen, al dan niet in een groep. Een drankje/ijsje/lunch ergens, naar het park, misschien zelfs een avondje uit, het is maar net wat voor vrienden je zoekt en wat je leuk vindt. Wees wel voorbereid: het is elke keer alsof je aan het speeddaten bent: wie ben je, waar kom je vandaan, hoe oud ben je, wat doe je (in mijn geval: hoe is je familie), hoe lang ben je al van huis, waar wil je nog heen, etc.

Op reis ‘moet’ je het vooral hebben van mede reizigers (of buitenlandse studenten). Je zit immers in het zelfde schuitje: je kent niemand en bent op zoek naar chille buddies. Doordat het soms een paar verschillende ‘speeddates’ duurde voor ik iemand gevonden had met wie het klikte, ben ik er inmiddels wel achter gekomen wat voor mensen ik zoek en welke juist niet. En ja, dat verschilt zelfs per situatie: reizen, vrienden hier voor langere tijd of zelfs mede au pairs met dezelfde leeftijd kinderen (voor speelafspraakjes). Omdat ik er ook achter ben gekomen dat er zó veel backpackers/au pairs in Australië zijn, ben ik ook wat kieskeuriger geworden zowel in het kletsen vooraf (een persoonlijk berichtje bijvoorbeeld) als het daadwerkelijk ontmoeten. In het begin deed ik heel erg mijn best om serieus bijna iedereen die een berichtje stuurde te ontmoeten, mensen te blijven zien en er iets leuks van te maken, maar tegenwoordig denk ik al gauw “als het binnen 1x niet klikt, dan laat maar”. Als het namelijk de eerste keer al niet denderend is, dan is het waarschijnlijk ook niet de tweede en derde keer. En daarnaast is het ook erg vermoeiend, ja echt, om elke keer weer opnieuw hetzelfde riedeltje te herhalen.

♥ Besef wat je thuis hebt
Je beseft pas wat je hebt als je het kwijt bent, zo gaat dat gezegde toch? Anyhow, het is wel waar. Zodra je afstand neemt van alles zie je pas in wat je hebt. Of dat nou goed of slecht is, of je het nu hebt over vriendschappen, familie, eten, drinken of zelfs materiële dingen, je gaat het vergelijken en komt er dan vaak achter “oh dat is thuis eigenlijk helemaal zo slecht nog niet”.

Een paar voorbeeldjes.. 1) Na met verschillende mensen over studies, studeren en alle bijzaken gepraat te hebben, kwam ik erachter dat we in NL eigenlijk best wel lucky bastards zijn. Studiegeld is vergeleken met andere landen helemaal niet zo duur en lenen (of stufi, nog beter) is ook best aardig geregeld. 2) Het gemak van bepaalde dingen zoals even ergens heen fietsen of supermarkten of restaurants die tot laat open zijn. 3) De lieve vrienden/familie die je thuis hebt. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Eigenlijk besefte ik dat ik het eigenlijk best wel prima had in het koude kikkerlandje Nederland. En ja, dat wist ik allemaal wel hoor, maar je bekijkt het als je op reis bent toch even vanuit een ander perspectief.

♥ Ups en downs en deze te relativeren
Ga je (alleen) op reis, vooral voor langere tijd, dan horen daar ups en downs bij. Momenten dat je je even minder happy voelt, momenten dat je het liefst in je eigen bed ligt, misschien zelfs momenten dat je graag naar huis zou willen. Eerlijk is eerlijk, ik heb het hier hartstikke naar mijn zin, maar ook ik heb mijn momenten hier al gehad. Zo ben ik een paar keer ziek geweest, heb ik een hele bizarre week gehad en zo zijn er nog wat momenten waarop ik me gewoon even kut heb gevoeld. Het hoeft niet eens iets ergs te zijn, maar iedereen heeft wel eens mindere dagen toch. Het is ook niet dat ik meteen heimwee heb of zo, maar hoe veel het ook als thuis voelt hier, het blijft toch anders.

Het positieve eraan is dat ik heb geleerd mijn rotmomenten beter te relativeren. Het is alsof ik op een andere manier naar de situatie kan kijken, alsof ik er van een afstandje naar kan kijken. Op een of andere manier is het dan ook makkelijker om dingen (al dan niet tijdelijk) even van je af te zetten. Het is niet dat ik het negeer, nee zeker niet.. Als ik me rot voel dan gun ik mezelf ook wel de tijd om me even zo te voelen, maar ik wil niet dagen in die mood blijven hangen. Een andere omgeving, in dit geval zó ver van huis, helpt dan oprecht om jezelf die laatste push te geven om in te zien dat het allemaal wel meevalt en dat het wel goed komt.

Grappig eigenlijk. Ik ben pas 5 maanden op reis, maar ik heb al een hele hoop geleerd over mezelf, wat ik wil en wat juist niet. Het is zo cliché om te zeggen dat reizen/buitenland ervaring je zoveel leert en zelfs verandert, maar het is echt zo. Soms confronterend, maar meestal eigenlijk juist heel fijn. Ik bedoel; het is toch fijn om jezelf beter te leren kennen? :)

Toen ik begon met het schrijven van deze post had ik pas door hoeveel ik al wel niet geleerd heb. De post had ook zeker véél langer kunnen zijn, maar dat doe ik jullie niet aan. Wie weet dat er nog wel een vervolg komt, als daar interesse in is. Let me know!

Ben jij wel eens voor langere tijd van huis geweest? Wat heb jij daarvan geleerd?

Lots of love,
Justine

Follow me on Bloglovin’ – Twitter – Instagram – Pinterest – Facebook