Ik introduceer jullie mijn eerste gastblogger! Nick reageerde op mijn bericht. Tot verbazing, niet omdat hij een man is, maar omdat ik bij hem in de klas gezeten heb en nooit heb geweten dat hij een stiekeme passie voor schrijven had. Vandaag schrijft hij zijn eerste gastblog; zwijmelfilms door de ogen van een man.
Nick: “Ik zag het berichtje op Facebook; Jus zocht nog een gastblogger. Nou dacht ik, laten we dat eens doen! Niet dat ik het ooit heb gedaan of ooit een blog heb gelezen, maar het leek me zeer leuk om er een keer één te schrijven…”
Zwijmelfilms
Het zou toch prachtig zijn? Als het leven eruit zou zien als een zwijmelfilm. Er gaan een paar dingen fout, maar uiteindelijk komt alles wel weer op zijn pootjes terecht. Tenminste, bij de meeste gevallen. Je kan het namelijk ook overdrijven. Neem nou de Titanic. Een rampenfilm over het zinken van het geweldig grote schip “De Titanic”. Maar, door het verhaal van de ramp heen, is een romantisch liefdesverhaal geweven. Een romantisch verhaal tussen Leonardo DiCaprio en Kate Winslet (Jack en Rose in de film). Jack, het schoffie dat per toeval een kaartje wint en Rose de verwende dochter van een veel hogere klasse.
En ja, je raadt het al (en waarschijnlijk heb je het ook pas 100x gezien), ze worden verliefd. Dat terwijl Rose gewoon met iemand anders is! Eigenlijk dus ook weer een standaard verhaal over liefde. Maar ook deze film loopt, naar mijn mening, af op een manier waarbij je de vraagtekens kan zetten. Kan het echt gebeurd zijn? Of is het gemaakt om de film een extra dramatische/romantische sfeer mee te geven?
Na wat googelen schrok ik er eigenlijk van dat ik als man, toch wel veel zwijmelfilms heb gezien. De ene erger dan de ander. Zo is de ene film (lees: The Notebook uit 2004) stiekem best wel mooi. Maar om nou te spreken van een goede verhaallijn… Ik vind van niet. Maar daar gaat het bij die films niet over. Lekker even nergens aan denken en meegaan in de film. Want als je wel over het plot na gaat denken, kan je eigenlijk heel de film al voorspellen. Zo zag ik gisteren voor de derde keer: Les Miserable. Hulde. Wat een film is dat! Een aanrader voor iedereen. Maar ook in Les Miserable is een zwijmelverhaallijn (ik weet niet of het woord bestaat, zo niet bestaat het nu) geweven. De rebelse jongen die het nette meisje ontmoet. Liefde op het eerste gezicht, het past er bij, maar wel heel voorspelbaar.
Van de andere kant, als er geen zwijmelfilms waren, was er natuurlijk in de filmwereld niks te beleven. Er zouden weinig films overblijven. En ik zou een paar geweldige films nooit gezien hebben, zoals “Troy”.
Het blijft natuurlijk niet het soort verhaal voor jongens. We willen actie, dure auto’s, vuur en wapens. Maar ook in elke stoere actiefilm, zit een klein beetje zwijmel. Ik leg me erbij neer, ik kijk de film toch wel af. Want, heb je de film niet afgekeken, dan kan je er ook niet over oordelen.
Maar nu ben ik ook opzoek naar jullie mening, want ik heb me nog niet echt verdiept in de zwijmelwereld en kijk alleen wat me wordt voorgeschoteld.
Wat is volgens jullie de beste zwijmelfilm? En wat was de slechtste die jullie hebben gezien?
Toedeloe,
Nick
De aller-aller-beste is DEFINITELY The Lucky One. Die film is gewoon all-round zwijmelfestijn gecombineerd met a whole lot of sexy!!
De slechtste die ik recent heb gezien… moeilijke keuze tussen How to Deal of First Daughter. Beiden met een saaie verhaallijn, voorspelbare gebeurtenissen en totaal gebrek aan chemie!
Het is wel grappig want ik wijdde hier twee weken terug een blog aan, en heb sinds die blog zo’n 20 zwijmelfilms gekeken. You might say I’m an expert ;)
De beste zwijmelfilm? Ik vind 50 first dates wel mooi. En tragisch. En lief. En komisch. Er moet gewoon een stukje humor inzitten bij mij. Je doet het goed hoor, gastblogger!
Ps. Er is momenteel een winactie op mijn site. Doe je ook mee?
hahaha echt een leuk artikel Nick! Ehm mijn beste zwijmelfilm…Tja daar moet ik toch wel even over nadenken hoor hahah
Mijn toppers:
The Family Man
Love, Actually
Notting Hill
En eigenlijk vond ik de Notebook het minst: het ware goede acteurs, maar het plot was veel te voorspelbaar en te uitgekauwd. Maar omdat ik slechte films meestal snel weer vergeet, en the Notebook wel heb onthouden, betekent dat ik die misschien toch nog wel een beetje leuk vind.