Ik ben opgegroeid in een prima huis, heb nooit iets tekort gehad, maar zou ook niet willen zeggen dat we het super breed hadden of dat we rijk waren. Al vanaf mijn 14e heb ik gewerkt voor mijn centen en dat vond ik niet meer dan normaal eigenlijk. Omdat ik ook al heel wat jaren werk en dus al vroeg bewust werd van de waarde van geld, heb ik ook nooit heel gek gedaan. Eerst sparen, dan uitgeven. Als je iets wil moet je er zelf voor werken. Zo ben ik opgegroeid. Een mindset waar ik blij mee ben. De laatste tijd ben ik veel gaan nadenken over de stelling “geld maakt gelukkig”. Ik deel graag mijn gedachtes hierover met je.
“Je bent blijer met een aankoop als je er zelf voor gespaard hebt”
Toen ik 18 werd, ging ik op voor mijn rijbewijs. Ik haalde ‘m en kocht diezelfde week nog mijn eigen auto. Ik had immers geen ouders met meerdere auto’s die ik kon gebruiken, sterker nog, mijn moeder reed een 45km autootje. Die mocht ik wel lenen, maar daar mocht ik uiteraard de snelweg niet mee op ;) Note: ik ben opgegroeid in een klein dorpje en ja je raad het al, dan is een auto toch wel handig.. Anyway wederom iets wat niet veel leeftijdsgenoten deden: een eigen auto kopen op je 18e. Ik geef ze overigens groot gelijk hoor.. Het is duur, dus als je de auto van paps en mams kunt gebruiken, dan zou ik dat ook doen. Maar, zoals ik al eerder zei, dat was bij mij geen mogelijkheid.
Hetgeen waarvoor ik het meest heb moeten werken is Australië. Een jaar weg kost héél veel geld (om precies te zijn zoveel). Ik heb hier dan ook maanden, al dan niet jaren voor gespaard. Zelfs toen ik in Australië was heb ik er nog voor gewerkt. Die duizenden dollars groeiden niet aan de bomen. Als ik er echt een jaar wilde blijven, dan kon ik twee dingen doen: mezelf uithongeren en geen leuke dingen doen, maar dan was ik wel in Australië OF ik kon gewoon een leuke baan in Australië zoeken (Check!) en geld sparen terwijl ik ook nog leuke dingen deed. En eerlijk? Ik vond het fantastisch. Dat ik hier ook maar één dag voor heb moeten werken vind ik totaal niet erg. Ik heb er van genoten, het heeft me een extra ervaring gebracht en ik waardeer nu nóg meer dat ik een jaar in dit mooie land heb mogen wonen en reizen.
Mijn zusje is net zo. Ze wilde een jaar high school in Amerika doen, iets wat hartstikke veel geld kost. Zo gauw ze wist dat ze dit wilde doen, is ze gaan sparen. Ze is gaan werken, liet iedereen weten dat ze geld nodig had dus als iemand nog een extra baantje wist of klusjes had, dan stond ze klaar. 3 jaar lang heeft ze al haar geld bij elkaar gespaard om haar jaar in het buitenland te bekostigen. Natuurlijk hebben mijn ouders hier en daar geholpen, maar het grootste deel van die 10.000 euro heeft ze echt helemaal zelf gedaan.
Waar ik heen wil met bovenstaande voorbeelden is dat ik er heilig in geloof dat je door zelf hard te werken en zelf je geld te sparen, veel bewuster wordt van het bedrag dat je spaart en/of uitgeeft. Ze zeggen wel eens dat je pas de waarde van het geld leert zien, als je er zelf voor werkt. En dat is echt zo! Ik geloof er ook echt in dat je veel gelukkiger kunt zijn met een aankoop, bijvoorbeeld een auto, als je weet dat je er zelf voor gewerkt en gespaard hebt. Dan is het echt iets waar je mega trots op mag zijn.
Geld & ik tot nu toe
Ik heb eigenlijk nooit ‘last’ gehad van geld. Na de scheiding was het voor mijn moeder wat moeilijker om rond te komen, maar ook zij werkte kei hard om ervoor te zorgen dat we nooit iets tekort kwamen. Ik heb dus nooit echt armoede of iets dergelijks gekend, maar ook geen enorme rijkdom. Desalniettemin heb ik altijd kunnen doen wat ik wilde, omdat ik er zelf voor werkte. Ik wilde een auto, dus ik spaarde en kocht een auto. Ik ging op vakantie en financierde dat zelf. Ook op kamers gaan ging prima, want ik werkte meerdere avonden in de week naast mijn studie. Daar bovenop nog Australië, maandenlang sparen, zelfs in Australië nog werken, maar ik deed het wel gewoon!
Tot dit jaar ging het dus eigenlijk altijd prima. Echter, toen ik terug kwam uit Australië had ik vrij weinig geld over. Een auto kopen kon ik nog niet, maar om veel te kunnen werken had ik wel een auto nodig. Een lastige situatie, dus ik werd – super lief – vooruit geholpen, voor het eerst, en kon het geld lenen. Maandelijks een stuk terugbetalen zorgde ervoor dat mijn spaarrekening niet echt gespekt werd, wat tot kort geleden eigenlijk nog geen probleem was. Wel realiseerde ik dat ik minder kon gaan terugbetalen omdat ik soon uit huis ga. Dat was nog niet zo’n probleem, tot ik een auto ongeluk meemaakte en de schade dusdanig hoog was. Tja, ik had wel wat op mijn spaarrekening, maar én een paar duizend voor de auto reparatie én maandelijks de auto afbetalen én binnenkort verhuizen ging ‘m voor mij niet worden. Dingen meemaken zoals een auto ongeluk breken je mentaal sowieso al op, maar als je daar ook nog eens financiële zorgen bij krijgt, dan kun je daar oprecht ongelukkig van worden. Ik geef toe: ik heb er echt een aantal nachten slecht door geslapen en nog steeds voel ik een ‘last’. Ik houd niet van schuld of openstaande rekeningen en ben iemand die er alles aan doet om dit te voorkomen. Helaas is dat nu voor het eerst echt compleet mislukt..
Maakt geld nou echt gelukkig?
Dit heeft mij aan het denken gezet. Voor het eerst ben ik echt gaan nadenken over de stelling “maakt geld gelukkig”. Aan de ene kant zou ik willen zeggen: nee. Ik geloof er namelijk niet in dat je echt heel veel gelukkiger bent omdat je duizend euro per maand meer verdiend dan een ander. Ik geloof er wel in dat geld je ongelukkig kan maken. Krap bij kas zitten zorgt ervoor dat je minder lekker in je vel gaat zitten, misschien nóg meer moet gaan werken, leuke dingen ervoor moet opgeven. Ik denk dat je dus wel kunt stellen dat er een soort grens is. Dat alles boven een bepaalde grens qua geld, niet per se voor geluk zorgt. Je wordt écht niet heel veel gelukkiger omdat je die ene paar schoenen vandaag kunt kopen in plaats van volgende maand bijvoorbeeld. Wat ik al zei: als ik ergens voor gespaard had, dan vond ik het misschien nog wel bijzonderder omdat ik wist hoe hard ik ervoor heb moeten werken. MAAR! Diezelfde grens is de grens tot waar geluk en geld elkaar wél sterk beïnvloeden. Alles wat daaronder zit, dus wanneer je nét rond komt of minder, is toch wel een grijs gebied. Ik geloof er dus wel in dat geld je in die zin ongelukkig kan maken.
Uiteraard wil het niks zeggen, want er zijn genoeg rijke mensen die ook ongelukkig worden van hun geld. Of arme mensen die hartstikke gelukkig zijn. Uiteindelijk maak je je geluk zelf. Maar geld kan het leven wel makkelijker voor je maken en zorgen wegnemen en ik denk dat dát hetgeen is wat je wel of niet gelukkig kan maken.
Bovenstaand is wat ik denk. Dat wil niet zeggen dat het dé waarheid is of dat het een beter is dan het ander. Ik wilde gewoon graag met je delen hoe ik er nu in sta. Mijn blog is een persoonlijk lifeblog en dit -geld- is iets wat op het moment dichtbij komt, vandaar dat ik dit onderwerp wilde aansnijden.
Mocht je je afvragen waarom ik voor deze foto gekozen heb bij deze post? Deze foto is genomen op een moment dat ik even niet aan geld dacht, dat ik even ‘gewoon’ blij was. Ik was iets aan het doen was dat geen geld kostte en ik had er veel plezier in. Misschien ook wel grappig om de herfstblaadjes als symbolisch te zien. Ik houd ze goed vast, want het vliegt als je niet oppast zo uit je hand ;)
Hoe denk jij hierover: maakt geld gelukkig? Hoe ben jij opgegroeid? Heb jij altijd zelf gewerkt en gespaard voor je geld?
Lots of love,
Justine
Follow me on Bloglovin’ – Twitter – Instagram – Pinterest – Facebook
Ik kan wel roepen ‘nee’, maar geld maakt in zekere zin gelukkiger als je er niet teveel over na hoeft te denken. Heel veel andere dingen zijn belangrijker, zoals gezondheid en geluk. Mijn rijkdom zit hem in het hebben van een lieve man, vrienden en familie. Een heerlijk huis,
prima baan en onze pasgeboren baby. Toch maakt geld wel makkelijker en daarmee in zekere zin ook gelukkig als je het mij vraagt. Overigens liever al mijn dierbaren om mij heen en een goede gezondheid dan geld. Ik werk sinds mij 12e, heb vaak meerdere baantjes tegelijk gehad en vind het belangrijk dat je als kind de waarde van geld al leert kennen.
Jouw visie is precies hoe ik ook tegen geld aankijk! Je hebt het zo mooi verwoord! Ik denk ook dat geld niet gelukkig maakt, maar dat een gebrek aan geld wel ongelukkig kan maken. Ik kan zelf prima met weinig geld leven, maar vind het toch wel fijn dat ik bijvoorbeeld een auto heb kunnen kopen. En net als jij kan ik dat soort dingen ook juist waarderen doordat ik er hard voor heb gespaard. Ik heb ook vanaf mijn 13e altijd gewerkt voor mijn geld en ben nog altijd blij dat ik al zo vroeg heb leren sparen en omgaan met geld :)
Ik weet het niet, ik denk dat geld bij kan dragen aan gelukkigheid, zeker bij mensen die krap bij kas zitten. Maar of meer geld hebben nou perse gelukkig maakt, je kan meer, maar brengt het je ook meer? Heel mooi verwoord. Ik moet ook altijd sparen voordat ik iets uitgeef en vind het ook sneller ‘zonde’ als het aan iets onnodigs is.